دوگانه ی تکیه به خود یا بیگانه؟
شرحی برحدیث ولایت حمیدرضا ترقی
فرض کنیم گشایشی از بیرون بشود یا نشود؛ در هر صورت، ما [باید] بنا را بر این بگذاریم که بنا نیست گشایشی بشود، کارها را این جوری برنامهریزی کنیم و کار کنیم. آن کسانی که به اینها چشم امید است، دارند با ما دشمنی میکنند. 4/9/99 امام خامنه ای
در زمینهی حل مشکلات اقتصادی و باز کردن گره معضلات این حوزه ،رهبر انقلاب چارهی کار را در یک چیز مهم میدانند: «مردمی کردن اقتصاد». لذاپیدا کردن «راههایی برای حضور مردم در زمینهی اقتصاد» یکی از مطالبات رهبر انقلاب از مسئولین در سال ۹۰ بود؛ که البته پاسخ درخوری هم به آن داده نشد.
دو سال بعد، سال ۹۲ سالی بود که انتظار میرفت با حضور حماسی مردم در دو عرصهی سیاسی و اقتصادی آیندهی خوبی برای کشور در این دو حوزه رقم بخورد. اگرچه حماسهی سیاسی با حضور پرشور ملت ایران در پای صندوقهای رأی و مشارکت ۷۲ درصدی مردم در انتخابات محقق شد، اما بار حماسهی اقتصادی بر زمین ماند
مهمترین توصیه رهبری به دولت یازدهم
توجه به ظرفیتهای درونی کشور و استعدادهای ملت ایران».توصیهای است که ایشان در جلسات خصوصی با مسئولین و همچنین حدود ۲۱ بار در جلسات عمومی، در18 ماه اول فعالیت دولت مورد تأکید قرار دادهاند: .
اهمیت توجه دولتمردان به استعدادهای درونی ملت ایران در جهتگیری کلی نظام جمهوری اسلامی آنچنان است که رهبر معظم انقلاب در اولین روزی که دولت، مسئولیت سنگین ادارهی کشور را بر عهده میگیرد به آن اشاره میکنند و «خلع سلاح» در مقابل مشکلات را عاقبت کسانی میدانند که به بیرون کشور دل ببندند:
«درس بزرگی که ما از این فشارهای اقتصادی دریافت کردیم، این است که هرچه میتوانیم، باید به استحکام ساخت داخلی قدرت بپردازیم؛ هرچه میتوانیم، در درون، خودمان را مقتدر کنیم؛ دل به بیرون نبندیم. آنهائی که دل به بیرون ظرفیت ملت ایران میبندند، وقتی با یک چنین مشکلاتی مواجه شوند، خلع سلاح خواهند شد. ظرفیتهای ملت ایران خیلی زیاد است. ما باید بپردازیم به استحکام ساخت درونی .
دودیدگاه متفاوت دراقتصاد
مدتی بعد، رهبر انقلاب در دیدار با اعضای مجلس خبرگان رهبری، دربارهی دو دیدگاه صاحبنظران برای حل مشکلات کشور سخن میگویند و مجدداً رویکرد برآمده از مبانی و اصول انقلاب را نیز مشخص میکنند:
«بعضی میخواهند مشکلات را با کمک دیگران، با تکیهی به دیگران، با رشوه دادن به دیگران، با تذلّل در مقابل دیگران حل کنند؛ بعضیها هم نه، میخواهند مشکلات را با نیروی خودشان، با توان داخلی خودشان حل کنند - اعتقادمان این است که باید به تقویت ساخت درونی نظام اهمیت بدهیم؛ این اساس کار است. از درون، خودمان را باید تقویت کنیم. تقویت درونی با اندیشهی کامل، با نگاه عاقلانه و خردمندانه چیزی است ممکن. ۱۳۹۲/۰۶/۱۴
مفهوم تکیه به ظرفیّت درونزای کشور
نگاهمان به بیرون نباشد. این، توصیهی ما است؛ این معنایش این نیست که از امکاناتی که در بیرون هست استفاده نکنیم؛ این دو حرف با هم اشتباه نشود. امیدمان را به بیرون از ظرفیّت داخلی کشور ندوزیم. در بیرون از مجموعهی کشور و نظام جمهوری اسلامی، جبههی بزرگی وجود دارد که با همهی توان از سی و چند سال پیش به این طرف کوشیده نگذارد که این انقلاب ریشهدار بشود، نگذارد که این نظام جمهوری اسلامی پایدار بماند، نگذارد که پیشرفت کند، نگذارد که در زمینههای گوناگون الگو بشود. نمیشود از دشمن و روشهای خصمانهای که کرده، انتظار دوستی و محبّت و صمیمیّت داشت. نمیگوییم از اینها استفاده نکنید، امّا میگوییم اطمینان نکنید، اعتماد نکنید، چشم به آنجا ندوزید، چشم به داخل بدوزید. در داخل کشور خیلی امکانات وجود دارد که اگر چنانچه نگاه ما - چه در زمینههای اقتصادی، چه در زمینههای فرهنگی، چه در زمینههای گوناگون دیگر - [ به آنها باشد و] اگر بتوانیم از این نیروهای داخلی استفاده کنیم، کلید حلّ مشکلات اینجا است؛ یعنی در درون کشور و امکانات داخلی کشور است که از اینها میشود خردمندانه بهرهبرداری کرد. اینها باید شناسایی بشوند. و این است که رتبهی ما را در دنیا بالا میبرد. در مناسبات بینالمللی سهم هر کشوری به قدر قدرت درونی او است؛ هر مقداری که واقعاً در درون اقتدار داشته باشد، سهمش از مجموعهی مناسبات بینالمللی به همان نسبت بالاتر است؛ این را باید ما تأمین بکنیم و خوشبختانه در طول این سالهای متمادی بمرور تأمین شده، یعنی مدام بر اقتدار و قوام نظام جمهوری اسلامی در طول این سالها افزوده شده؛ لذا میبینید حیثیّت و موقعیّت جمهوری اسلامی هم بالا رفته که حالا شواهدش فراوان و الیماشاءالله است. ۱۳۹۲/۰۶/۰۶
تحریم را به مذاکره گره نزنید
رهبر انقلاب، اگرچه گره زدن تحریم و مشکلات کشور به مذاکره را کاری نادرست میدانند، اما ضمن حمایت از تلاشها و تحرک دیپلماسی دولت، آنان را به توجه به راه حل اصلی مشکلات کشور - که همان استفادهی از ظرفیتهای درونزای کشور است – فرامیخوانند. چهارچوبی که هم میتواند وعدههای دولت یازدهم در آن محقق شود و هم کشور در مسیر رشد و پیشرفت به حرکت خود ادامه دهد:
«ما از تحرک دیپلماسی دولت حمایت میکنیم، پشتیبانی میکنیم. در کنار آمادگیهای همهجانبهی ملّت ایران - چه از لحاظ اقتصادی، چه از لحاظ امنیّت داخلی، چه از لحاظ استحکام ساخت درونی نظام اسلامی، چه از لحاظ وحدت ملّی و چه از لحاظ نظامی - به تلاش و تحرک دیپلماسی هم اهمیت میدهیم و حمایت میکنیم. ۱۳۹۲/۰۷/۱۳
«من همواره طرفدار ابتکار در سیاست خارجی و مذاکره بوده و هستم و توصیهی همیشگی من به مسئولان این بوده که در سیاست خارجی و مبادلات بینالمللی هرچه تلاش و ابتکار وجود دارد به کار بندند اما نباید نیازمندیهای کشور و برخی مسایل همچون تحریمها، به مذاکره گره زده شود۱۳۹۳/۰۲/۲۱
رمز همیشگی موفقیت جمهوری اسلامی
شاید برخی چنین تصور کنند که این توصیهی پرتکرار رهبر انقلاب مبنی بر تکیهی به تواناییهای ملت ایران، صرفاً تاکتیکی برای حل مشکلات فعلی و عبور از شرایط فشار و تحریم است. در حالیکه از نظر ایشان، این باور عمیق به نقش مردم، ریشه در اصول و جهتگیریهای انقلاب داشته و دارد. قاعدهای که عامل «تمام» پیروزیها و ناکامیهای نظام اسلامی را آشکار میسازد:
«هر جائی که مسئولین کشور توانائیهای مردم را شناختند و به کار گرفتند، ما موفق شدیم. هر جائی که ناکامی هست، به خاطر این است که ما نتوانستیم حضور مردم را در آن عرصه تأمین کنیم. ما مسائل حل نشده کم نداریم. در همهی مسائل گوناگون کشور، مسئولین باید بتوانند راههائی را برای حضور مردم پیدا کنند - همچنان که در عرصهی بسیار دشوارِ جنگ این اتفاق افتاد، کسانی توانستند راه را باز کنند - در زمینههای گوناگون هم میشود، در اقتصاد هم میشود. اقتصاد کشور، تولید کشور میتواند به وسیلهی همت مردم، با پول مردم، با ابتکارهای مردم، با انگیزههای مردم، چندین برابر شکوفائی پیدا کند.»
مسئولین باید زمینهها را، مدلها را، فرمولهای عملی و قابل فهم عموم را، فرمولهای اعتمادبخش را برای مشارکت مردم فراهم کنند. ۱۳۹۰/۰۷/۲۰
کشور صاحب دارد؛ صاحب کشور کیست؟ مردم. کار وقتی دست خود مردم سپرده شد، آنوقت کارها به سامان خواهد رسید. تدبیر مسئولان در هر برههای از زمان در دوران جمهوری اسلامی، باید این باشد؛ کارها با تدبیر، با برنامهریزی، با ملاحظهی همهی ظرایف و دقایق در اختیار مردم گذاشته بشود؛ آنوقت کارها پیش خواهد رفت. ما هم از اوّل انقلاب تا امروز هر وقتی هر کاری را محوّل به مردم کردیم، آن کار پیش رفته است؛ هر کاری را انحصاری در اختیار مسئولان و رؤسا و مانند اینها قرار دادیم، کار متوقّف مانده است. نمیگوییم حالا همیشه هم متوقّف مانده امّا غالباً یا متوقّف یا کُند ]شده]؛ اگر متوقّف نمانده است، کُند پیش رفته است. امّا کار دست مردم که افتاد، مردم کار را خوب پیش میبرند. ۱۳۹۳/۱۱/۲۹
بنده توصیّهام همیشه به مسئولین محترم این است که برای رفع مشکلات کشور به نیروی درونی این کشور توجّه کنند؛ چشم به بیرون نباید دوخت؛ البتّه مسائل بیرون را باید حل کرد، در این شکّی نیست؛ یک ملّت فعّال، یک دولت فعّال، [یک] حکومت فعّال، در همهی زمینهها فعّال است؛ در مسائل بینالمللی، در مسائل منطقهای، در مسائل دیپلماسی این فعّالیتها لازم است؛ منتها امید ما بایستی به پشتیبانی و کمک الهی و به نیروی داخلی ملّت و کشور باشد؛ این است که کشور را بیمه میکند.
ملّت ایران اگر بخواهد از مشکلات مادّی و معنوی خود - مشکلات اخلاقی، مشکلات اقتصادی - رهایی پیدا کند، باید به خود، به فکر خود، به ارادهی خود، به ایمان خود، به جوانهای خود، به شخصیّتهای خود تکیه کند و علاج کار را از خدای متعال بداند ۱۳۹۲/۱۰/۱۹
سیاستهای اقتصاد مقاومتی
سیاستهای اقتصاد مقاومتی که در روزهای پایانی سال ۹۲ ابلاغ شد، یکی از محورهای اصلی، «مردممحوری» تعیین شده بود و رهبر انقلاب در مقدمهی ابلاغیه، بار دیگر از مسئولین خواسته بودند که «راههایی برای حضور مردم در جهاد مقدس اقتصادی» بیابند و با تهیهی قوانین و مقررات و تدوین نقشهی راههای لازم فرصت و زمینه را بر این امر فراهم سازند
اگر سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی، بطور جدی پیگیری و اجرا شوند، امید زیادی وجود دارد که رونق اقتصادی و اصلاح پایههای اقتصادی کشور در میانمدت محقق و بخشی از مشکلات مردم حل شود. ۱۳۹۲/۱۲/۰۶
متاسفانه علی رغم توصیه ها و ابلاغ سیاستهای اقتصاد مقاومتی احساس میشد که کشور درمسیر دوراه متفاوت قرار گرفته ؛ یکی راهی که رهبری برای حل مشکلات نشان میدهند و دیگری راهی که دولت یازدهم میخواهد برود
دو راهکار کلان برای حل مشکلات اقتصادی کشور
مقام معظم رهبری در دیدار آغازین سال درحرم رضوی ؛ این دوراهکار متفاوت را به قضاوت افکار عمومی گذاشتند :
در نگاه کلان به اقتصاد کشورمان دو جور نگاه وجود دارد. من خواهش میکنم بخصوص صاحبنظران و همچنین جوانان و عامّهی مردم عزیزمان به این نکته توجّه کنند که دو جور نگاه به رونق اقتصادی و پیشرفت اقتصاد وجود دارد؛
نگاه یک میگوید که ما پیشرفت اقتصاد را باید از ظرفیّتهای درون کشور و درون مردم تأمین بکنیم. ظرفیّتهای بسیار زیادی در کشور وجود دارد که از این ظرفیّتها یا استفاده نشده است یا درست استفاده نشده است؛ از این ظرفیّتها استفاده کنیم؛ [یعنی] اقتصاد درونزا؛ اقتصادی که مایهی خود و مادّهی خود را از درون کشور و از امکانات کشور و از تواناییهای مردم خودمان به دست میآورد. این یک نگاه است که میگویند برای رونق اقتصادی نگاه کنیم به امکانات درونی کشور و استعدادها را و ظرفیّتها را بشناسیم، آنها را بدرستی به کار بگیریم، [آن وقت] اقتصاد رشد خواهد کرد، نمو خواهد کرد؛ این یک نگاه.
نگاه دوّم به اقتصاد کشور نگاه به پیشرفت اقتصاد با استفاده از کمک بیرون از مرزها است؛ میگوید سیاست خارجیمان را تغییر بدهیم تا اقتصاد ما درست بشود، با فلان مستکبر کنار بیاییم تا اقتصاد رونق پیدا کند، تحمیل قدرتهای مستکبر را در بخشهای گوناگون و مسائل گوناگون بپذیریم تا اقتصادمان رونق پیدا کند؛ این هم نگاه دوّم است. امروز شرایط کشور به ما نشان داده است که این نگاه دوّم یک نگاه کاملاً غلط و عقیم و بیفایده است. همین تحریمهایی که امروز علیه ملّت ایران اعمال میشود، دلیل محکم و متقنی است بر غلط بودن این نگاه؛ یعنی شما وقتی که به امید قدرتهای خارجی نشستید تا آنها بیایند اقتصاد شما را رونق بدهند و با زیر بار آنها رفتن، اقتصاد را رونق بدهید، آنها به حدّ کم قانع نیستند. وقتی که شما نگاه میکنید به بیرون، مواجه میشوید با یک مسئلهای مثل کاهش قیمت نفت؛ ناگهان قدرتهای مستکبر با همراهی ایادی منطقهای خودشان متأسّفانه به این نتیجه میرسند که قیمت نفت را به نصف و گاهی کمتر از نصف برسانند؛ شما مواجه میشوید با یک چنین مشکلی؛ وقتی نگاه به بیرون باشد، این است. وقتی شما نگاه به درون کردید، دیگر اینجور نیست.
امروز خارجیها و رؤسای قدرتهای مستکبر میخواهند همین نگاه دوّم را در مردم ما تقویّت کنند.
من پیام رئیس جمهور آمریکا را که به مناسبت عید نوروز خطاب به مردم ایران کرده است دیدم؛ او در این پیام میگوید که شما بیایید حرفهای ما را قبول بکنید؛ در واقع محتوا و محصول حرف او این است
میگوید در مذاکرات هستهای آن چیزی را که ما به شما دیکته میکنیم این را شما قبول بکنید تا در کشور شما کار به وجود بیاید، تا سرمایه به وجود بیاید، تا فعّالیّت اقتصادی در کشور شما راه بیفتد؛ یعنی همین نگاه دوّم.
این نگاه، نگاهی است که هرگز به نتیجه نخواهد رسید؛ باید نگاه کنیم به درون کشور، ظرفیّتهای درونی بسیار است. این اقتصاد مقاومتیای که ما عنوان کردیم و مطرح کردیم و خوشبختانه مورد قبول و استقبال همهی صاحبنظران قرار گرفت – یعنی من حتّی یک نفر از صاحبنظران اقتصادی و اجتماعی را ندیدم که آنچه را بهعنوان سیاست اقتصاد مقاومتی مطرح شده، او رد کند – ناظر به همین است؛ یعنی ناظر به امکانات درونی کشور. وقتی که اجازه نمیدهند که شما برای زمین خودت از بیرون آب بیاوری، باید چاه حفر کنی و از درون زمین خودت آب بیرون بیاوری تا محتاج آب آن همسایهی بخیل نباشی؛ باید از درون خود استمداد کنیم و بتوانیم کارها را پیش ببریم 1/1/94.
«کلید حل مشکل اقتصاد در لوزان، ژنو و نیویورک نیست.»
کلید حلّ مشکلات اقتصادی در لوزان و ژنو و نیویورک نیست؛ در داخل کشور است. همه تلاش کنند، همه همّت کنند، انشاءالله حل خواهد شد. ملّت ایران و مسئولین کشور کارهای بزرگتری را در طول این سالها انجام دادهاند و شده است؛ مسئلهی تولید را هم میتوانند حل کنند. ۱۳۹۴/۰۲/۱۰
کلید حل مشکلات اقتصادی کشور و همچنین موضوع هستهای، تکیه بر ظرفیتهای درونی و باور به اقتصاد مقاومتی است. در کشور بنبستی وجود ندارد، راه علاج مشکلات تقویت تولید داخلی و رعایت انضباط مالی است
اگر ما تولید را تقویت و از ظرفیتهای داخلی استفاده کنیم علاوه بر حل مشکلات داخلی، حل مسائل بیرونی همچون موضوع هستهای نیز آسان خواهد شد.
رهبر انقلاب اسلامی خاطرنشان کردند: برای موضوع هستهای راهحلهایی وجود دارد که همهی آنها منوط به تکیه بر ظرفیتهای داخلی و تقویت تولید است.
حضرت آیتالله خامنهای افزودند: در چارچوب مسائلی که با آمریکا، غرب و صهیونیسم داریم، غیر از موضوع هستهای، مسائل پیدرپی دیگری همچون حقوق بشر را نیز پیشبینی میکنیم، اما اگر بر توان داخلی متمرکز شویم و مشکلات داخلی را حل کنیم، حل این مسائل نیز آسان خواهد شد. ۱۳۹۴/۰۳/۰۶
تکیه به بیگانه ارتجاع است
پیشرفت این نیست که خارجیها بیایند پول یک کشوری را ببرند و برایشان برج درست کنند؛ اینها پیشرفت نیست. بعضی نگاه میکنند به بعضی از این کشورهای دوروبر ما که ثروتشان نفت است، و میبینند بله، آنجا فرودگاهِ فلانجور یا برج فلانجور دارد! نه، این پیشرفت نیست؛ اینکه خارجیها بیایند پول یک کشوری را بگیرند، مردم آن کشور را تحقیر کنند و برایشان برج بسازند، این پیشرفت نیست، این عقبرفت است، این خسارت است. امروز بلندترین برج منطقه در بیعُرضهترین کشور منطقه است! اینکه پیشرفت نشد! پیشرفت این است که یک کشور، یک ملّت، با توان خود، با ارادهی خود، با تصمیم خود، با دانش خود، با ظرفیّت خود، خودش را به صفوف مقدّم برساند؛ این پیشرفت است
اگر به جای تکیهی به مردم به خارجیها تکیه کردیم، امیدمان را به بیگانهها بستیم، این حرکت در سمت ارتجاع است؛ این نباید اتّفاق بیفتد. نخبگان جامعه باید حواسشان باشد، مدیران جامعه باید حواسشان باشد. مدیران کشور باید بشدّت مراقبت کنند، مردم هم نگاه کنند، با حسّاسیّت دنبال کنند رفتار ماها را، رفتار مدیران را؛ با حسّاسیّت. ارتجاع چیز خطرناکی است. ارتجاع وقتی اتّفاق میافتد، معنایش این است که همان آدمهای انقلابیِ سابق سرِ کارند امّا خط را عوض کردهاند، راه را عوض کردهاند؛ کأنّه انقلاب شده بود برای اینکه آنها بروند و ما بیاییم سرِ کار! برای این [کار] که انقلاب نشد؛ انقلاب یعنی دگرگونی، انقلاب یعنی تغییر مسیر، انقلاب یعنی یک هدفهای والائی را در نظر گرفتن و به سوی آنها حرکت کردن؛ اگر از این هدفها فراموش کردیم، دیگر انقلاب نیست. ۱۳۹۶/۱۱/۲۹
برای اصلاح اقتصاد کشور چهکار باید کرد؟ یک راه تکیهی به مردم است؛ [یعنی] اقتصاد مقاومتی. این را ما اعلام کردیم، همهی مسئولین کشور هم تصدیق کردند، یعنی هیچکس مخالفت نکرد؛ حالا البتّه گاهی نقّ و نوقّی از گوشه و کنار شنیده میشود، امّا آنوقتی که سیاست اقتصاد مقاومتی اعلام شد، همهی مسئولین کشور تصدیق کردند که راه همین است و بس. معنای اقتصاد مقاومتی، محصور شدن و زندانی شدن در داخل کشور نیست؛ نیایند بگویند که «ما میخواهیم با دنیا ارتباط داشته باشیم»! خب، در اقتصاد مقاومتی ارتباط با دنیا وجود دارد؛ منتها گفته میشود که اعتماد بایستی به مردم باشد؛ اقتصاد درونزا و برونگرا. جوشش حرکت اقتصادی از درون کشور است؛ استعدادهای مردم، امکانهای مردم، سرمایههای مردم. تدبیری اندیشه بشود که این سرمایهها، این استعدادها، این ظرفیّتها به کار و تولید در داخل و ثروتسازی و ایجاد ثروت در داخل بینجامد؛ این تدبیر میخواهد. نگاهمان به خارج نباشد. البتّه اگر بخواهیم اقتصاد داخلی رونق پیدا کند باید صادراتِ خوب داشته باشیم، وارداتِ بهمورد داشته باشیم، ارتباطات اقتصادی داشته باشیم؛ در این تردیدی نیست. سرمایهگذاری خارجیها در داخل باشد؛ بنده مخالف نیستم با اینکه خارجیها بیایند سرمایهگذاری کنند، منتها تدبیر کار و سررشتهی کار باید دست مدیران داخلی باشد، اینها بایستی تصمیم بگیرند، اینها باید اراده کنند؛ کار سپرده نشود دست بیگانهها. اگر کار دست بیگانهها سپرده شد، سررشتهی کار از دست مدیران کشور خارج خواهد شد. حوادث عبرتانگیزی در این زمینه اتّفاق افتاده است.
ما خودمان اتّکاء به خارجیها را در قضیّهی برجام مشاهده کردیم؛
در قضیّهی مذاکرات هستهای اعتماد کردیم به اینها و از اعتمادمان سودی نبردیم. خوشبختانه من میبینم مسئولان کشور برخوردهای خوبی دارند و من واقعاً باید تشکّر کنم از وزیر خارجهمان؛ برخوردش با خباثت آمریکاییها و با یکی به نعلْ یکی به میخ زدنِ اروپاییها، برخوردِ بسیار خوب و قاطعی بوده است؛ بعضیاش پخش شده و بعضیاش هم پخش نشده است که ما اطّلاع داریم؛ برخورد خیلی قوی و خوبی کردند. بله، راه همین است؛ باید برخورد کنند؛ عزّت ملّی را باید نشان بدهند در ارتباطات خارجی. تکیهی به بیگانه خطرناک است؛ تکیهی به بیگانه موجب میشود که بیگانه با انواع طُرق بر سرنوشت کشور بتدریج مسلّط بشود؛ تکیه نباید کرد به بیگانه. از بیگانه بهره باید برد، استفاده باید کرد، [ولی] تکیهی به او نباید کرد، اعتماد به او نباید کرد. این از جملهی مسائل بسیار مهمّی است که حقیقتاً بایستی همهی مسئولین کشور به آن توجّه داشته باشند. ۱۳۹۶/۱۱/۲۹
تکیه به عصای بیگانه خطاست
امام خامنه ای پس از اینکه با گذشت دوره اول دولت یازدهم مشاهده کردند که دولت همچنان برراه خطای خود اصرار ورزیده واقتصاد کشور را معطل بیگانگان کرده است در روزهای آغاز بکار دولت دوازدهم مجددا با خبرگارن رهبری این موضوع را درمیان گذاشته و فرمودند :
من نمیگویم با دنیا قطع رابطه کنید، این اصلاً نظر بنده نیست. از اوّلِ انقلاب، بنده جزو آن آدمهایی بودم که اصرار داشتم بر ارتباط -ارتباط با اطراف دنیا- الان هم همان عقیده را دارم، لکن بحثِ من این است که ما پای قدرتمند و طبیعیِ خودمان را با عصای بیگانه عوض نکنیم. اینکه بهجای اینکه روی پای خودمان بِایستیم و به پای خودمان تکیه کنیم، به عصای بیگانه تکیه کنیم، خطا است. [البتّه مذاکره] در ارتباطات جهانی عیبی ندارد؛ اشکالی که من نسبت به مذاکرات هستهای داشتم و دارم و مکرّر با خودِ مسئولین در جلسات خصوصی در خلوت و جلوت مطرح کردم، همین است: من میگویم اشکالی نداشت ما مذاکره کنیم، مذاکره اشکالی نداشت منتها در این مذاکره بایستی دقّت و مراقبت لازم انجام میگرفت تا اینجور نباشد که طرفِ مقابل، هر غلطی خواست بکند، نقض برجام محسوب نشود [امّا] ما اگر یک مختصر تکانی بخوریم، نقض برجام محسوب بشود! این خطا است، این نباید اتّفاق میافتاد؛ این بهخاطر عدم اتّکاء و اعتنای به قدرت داخلی به وجود میآید، [بهخاطر] اتّکاء به طرف مقابل و عنصر خارجی، این حالت به وجود میآید.
این را عرض میکنیم که به بیگانه نباید چشم دوخت، با دنیا باید کار بکنیم، حرفی نداریم، کار کردن با دنیا قهراً الزاماتی دارد، آن الزامات را هم قبول میکنیم و به دوش میگیریم، منتها تکیهی به خارج نمیکنیم؛ چون دشمنِ ما در بیرونِ محیطِ جامعه و کشورِ ما زیاد است، یک جبههی دشمن در مقابلِ ما است. خب الحمدلله تا امروز ما به این جبهه ضربه زدهایم، [آن را] شکست دادهایم، عقب راندهایم، بعد از این هم همین خواهد بود، لکن بدانیم که در مقابلِ ما یک نقطهی دشمنی نیست، یک جبههی وسیع دشمنی است. ۱۳۹۶/۰۶/۳۰
سخنان رهبر معظم انقلاب در دیدارشورای عالی هماهنگی کشور مبنی بر( فرض کنیم گشایشی از بیرون بشود یا نشود؛ در هر صورت، ما [باید] بنا را بر این بگذاریم که بنا نیست گشایشی بشود، کارها را این جوری برنامهریزی کنیم و کار کنیم. آن کسانی که به اینها چشم امید است، دارند با ما دشمنی میکنند) درواقع ارزیابی نهائی ایشان از علت عدم حل مشکلات اقتصادی کشور بخاطر گره زدن آن با بیرون و بیگانگان و انتخابات آمریکا توسط دولتمردان بود .
امروز مردم عزیز دستاورد رنج آور سیاست غلط دولت را در تکیه به بیگانه و عدم اعتماد و تکیه به داخل را در گرانی ها و رکود و بیکاری و کاهش ارزش پول ملی وافزایش فقر و فاصله طبقاتی می بینند . اگر چه دولت همچنان به روزهای آغازین روی کارآمدن دولت جدید آمریکا برای رفع تحریمهاست ! |