Normal
0
false
false
false
EN-US
X-NONE
FA
1396/09/04
گفتوگو با «ابتکار» درباره پدیده سیاسی پدرخواندههای سیاسی
زهره احدی
در روزهای گذشته شهردار سابق تهران بالاخره سکوت خود را شکست و مسائلی را در رابطه با جریان اصولگرا مطرح کرد. قالیباف در صحبتهای خود بار دیگر جریان نواصولگرایی را عنوان کرد که خبر از جدایی وی از جریان اصلی این حزب میداد. قالیباف در خلال صحبتهای خود،عامل اصلی شکست اصولگرایان در انتخابات اخیر را تصمیم گیری و دخالت پدرخواندههای این جریان سیاسی دانست و این نخستین بار نبود که یک فعال سیاسی از «پدرخواندهها» یاد میکرد.
حمیدرضا ترقی، عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی در گفتوگو با «ابتکار» در رابطه با وجود پدرخواندگی در میان جریانهای سیاسی ایران اظهار کرد:« درحقیقت چندین سال است که دیگر چنین پدیدهای در میان اصولگرایان وجود ندارد و افرادی که میتوانستند این نقش را ایفا کنند در قید حیات نیستند و اصولا تصمیمگیری در میان اصولگرایان بر اساس خرد جمعی اتخاد می شود و به گونهای است که حتی روحانیت هم در کنار بقیه تشکلها قرار گرفته و تصمیمات را براساس یک روند دموکرایتک اتخاذ می شود. در مقابل شرایط اصلاحطلبان به گونه دیگری است؛ سران اصلاحاتی وجود دارند که نقش پدرخوانده را ایفا می کنند، تصمیم می گیرند و این تصمیم را بدنه باید اجرا کند و آنها همچنان از چنین موقعیت و ساختاری برخوردار هستند.» وی در ادامه افزود:« طبیعتا شخصیتگرایی در میان جریانهای سیاسی یک روند طبیعی بوده و افرادی که با نفوذتر محسوب میشدند و تاثیر حرفشان بیشتر بوده ومورد پذیرش تشکلها و افراد وابسته به جریان بودند. چنین افرادی نقش اصلی در رفع اختلاف درون جناحی ایفا می کردند و وظیفه و نقش اصلی در زمینه کنشهای سیاسی برعهده چنین افرادی بوده است. بنابراین این نوع اشخاص در جناح اصلاح طلبان هستند و نقش پدرخواندگی ایفا کردند.» وی همچنین در بخشی دیگر از صحبت های خود در خصوص ابعاد تاثیرگذاری این چهرههای سیاسی عنوان کرد: «میزان تاثیرگذاری این افراد بستگی به این دارد که چگونه مصالح جناح را در نظر میگیرند؛ گاهی ممکن است که آن فرد جناح را به سمت خروج از حاکمیت سوق دهد و یا ممکن است جناح را درمسیرتقویت و تثبیت نظام هدایت کند. نتیجهای که این دو رویکرد می توانند داشته باشند با هم کاملا متفاوت است. اگر پدرخوانده رابطه خوبی با حاکمیت نداشته باشد و گروه را به خروج و یا تقابل با حاکمیت سوق دهد،سرنوشت جناح مطلوب نخواهد بود.»
ترقی در رابطه با صحبت های اخیر قالیباف به ویژه وجود پدرخواندگی در میان اصولگرایان عنوان کرد: «ممکن است آقای قالیباف از تصمیم شورای مرکزی جمنا در رابطه با کناریگیری از انتخابات گلهمند شده باشد. بنابراین، تحلیل متفاوتی با سایرین دارد و این موضوع عاملی شده است تا این تصمیم گیری جمعی را پدرخواندگی تلقی کند و مسائلی مانند نواصولگرایی را مطرح کند اما من فکر نمی کنم اینگونه صحبتها در میان اصولگرایان مقبولیتی داشته باشد.» به هرحال هر حرکت جمعی نیاز به تصمیمگیری در لحظات حساس دارد و اگر گروهی نتواند در آن زمان تصمیم به موقع گیرد، نمی تواند به اهداف سیاسی خود دست پیدا کند و اینگونه تصمیمات چنین مشکلاتی نیز دارد که معمولا رضایت همه اعضا را جلب نمیکند و نارضایتیهایی ایجاد میشود، برخی از اصولگرایان صحبتهای قالیباف را از همین گروه میدانند. این فعال سیاسی در این خصوص مطرح کرد:« در ابتدای امر به همه کسانی که وارد جریان سیاسی خاصی میشوند، این تذکر داده میشود که اگر تصمیم بر این شد که از میان چند نفر، یک نفر بماند، فرد باید بپذیرد. این لازمه یک حرکت جمعی است و نمی توان صرفا به این دلیل که به نفع شخص من نبوده آن را پدرخواندگی بنامم. در مرحله بعدی این مسئله نیز مطرح می شود که آیا آن تصمیم درست بوده است و یاخیر؟ باید در جواب گفت که وقتی خرد جمعی تصمیم گیرنده است باید پذیرفت که میزان خطای آن کمتر است.» در مجموع با توجه به صحبتهای فعالان سیاسی و بررسی های انجام شده باید گفت نبود تشکیلات حزبی در سیاست ایران منجر به ایجاد چنین شرایطی شده و موقعیت را برای رشد فردی فراهم کرده است و شخصیت و نام افراد تقدم بر گرایشات حزبی آنها دارد. بنابراین ما شاهد رشد برخی چهرههای سیاسی هستیم که در میان احزاب شناخته میشوند و به دلیل و سابقه و تجربهای که دارند، رهبری یک جریان سیاسی را برعهده می گیرند. چنین شرایطی، فضایی را ایجاد میکند که تصمیمگیریها به جای اینکه تشکیلاتی باشد، فردی هستند و این موضوع ضریب خطا را در سیاستهای کلان احزاب افزایش میدهد.
|