سال سرمایه گذاری برای تولید
قسمت دوم :وظیفه مردم و دولت
شرحی برحدیث ولایت حمیدرضا ترقی
سرمایهگذاری عمدتاً از سوی مردم باید انجام بگیرد... لکن این برنامهریزی بدون مقدّماتی از این قبیل امکانپذیر نیست. بایستی حتماً هم دولت و هم مردم با عزم و انگیزهی فراوان، سرمایهگذاری برای تولید را جدّی بگیرند و دنبال کنند. کار دولت، فراهم کردن زمینهها است، برداشتن موانع تولید است؛ کار مردم هم این است که سرمایههای خُرد و سرمایههای بزرگ خود را بتوانند در راه تولید به کار ببرند...30/12/1403 مقام معظم رهبری
درقسمت اول شرحی بر شعار سال 1404 مقام معظم رهبری 28 سال تشویق و ترغیب مردم و مسئولین به هدایت نقدینگی به سوی تولید از سوی امام خامنه ای را بازخوانی کردیم و به مضررات انحراف نقدینگی جامعه از تولید به دلالی وخرید ارز و طلاپرداختیم
که نشان از دور اندیشی و هدایت دراز مدت معظم له برای حل مشکلات معیشتی و اقتصادی کشور و مردم داشت .با تاسف باید گفت که اگر دولتهای گذشته به این توصیه های اندیشمندانه و خردمندانه درست توجه میکردند و اقتصاد کشور را گرفتار تفکر نئولیبرالی و نیوکنزی نمیکردند وبجای هدایت سرمایه های مردم . دست نیاز بسوی بانک جهانی و صندوق بین المللی پول و سرمایه گذاری با منت خارجی ها نمیرفتند امروز درتولید ثروت ملی و رفع مشکلات اشتغال و فقر بسیار جلو رفته بودیم و دچار نقطه ضعفی که دشمن بتواند از آن سوء استفاده کند نمیشدیم .
وظیفه مردم درسرمایه گذاری برای تولید
الف) -نخبه گان و صاحب نظران اقتصادی
افراد مطّلع از مسائل اقتصادی و مسئول، با احساس مسئولیّت، مردم را توجیه کنند، راهها را و کارها را [تبیین کنند]، دولت را توجیه کنند و به دولت کمک کنند. بعضیها راهکارهایی دارند، به بنده نامه مینویسند و به من پیشنهاد میکنند.(مقام معظم رهبری )
• دانشگاهیان گره های علمی سرمایه گذاری بخش خصوصی در تولید و اقتصاد کشور را شناسائی و راه رفع آنرا به دولت پیشنهاد دهند .
• تفکر اقتصادی بازار آزاد، نئوکلاسیک، نئولیبرالی و همچنین نظریات نئوکینزی، که درطی 30 سال گذشته حاکم بر مسئولان اقتصادی دولتها بوده هر یک به شکلی توانسته اند بر سرمایهگذاری بخش خصوصی در تولید تاثیر منفی بگذارند، به خصوص در کشور ایران که با مشکلات خاصی از جمله بیثباتی اقتصادی، تحریمها و چالشهای ساختاری مواجه بوده است
• مدل اقتصاد بازار آزاد که از دولت سازندگی شروع شد منجر به تشدید نابرابریها و افزایش فاصله طبقاتی شد. در این وضعیت، افراد فقیر و طبقات پایینتر جامعه قادر به بهرهبرداری از فرصتهای اقتصادی نیستند و نمیتوانند در فرآیند تولید سرمایهگذاری کنند..
• همان مدل علمی اقتصاد بازار آزاد، چون نظارتهای دولت بر بازارها را تضعیف کردموجب انحصارها و رانتجوییها در ایران شد و برخی از بخشها و صنایع به دلیل منابع نفتی یا موقعیت خاص خود از مزایای انحصاری برخوردارشدند و این سرمایهگذاریهای غیرمولد را تشویق کرد، به جای آنکه توجه به بخشهای تولیدی و کارآمد معطوف شود. واز طرف دیگر چون بدلیل فساد و نبود شفافیت و ساختارهای ناکارآمدبازارها به تعادل نمی رسندمنجر به بی اعتمادی سرمایه گذاران دربخش خصوصی شده است
• خصوصیسازی بدون نظارت مناسبی که در دولتهای گذشته طبق سیاستهای نئولیبرالی در ایران به خصوصیسازی بیبرنامه و بدون نظارت مناسب اجرا شد منجر شده است که در بسیاری از مواقع به افزایش فساد و رانتجویی و کاهش کیفیت تولیدات انجامیده است. این وضعیت موجب میشود که بخش خصوصی تمایل چندانی به سرمایهگذاری در تولید نداشته باشد.
موارد فوق گره های علمی است که باید توسط دانشگاهیان بررسی و ریشه این نوع علوم اقتصادی مخل در سرمایه گذاری مردم در اقتصاد و تولید از نظام تصمیم گیری کشور کنار گذاشته شود .
ب)- وظیفه مردم
1 -مردم سرمایه خود را از بخش دلالی غیر ضروری به تولید انتقال دهند
2- مردم به مشارکت در تعاونی های تولیدی رغبت نشان دهند
3- مردم از خرید ارز و طلا و مسکن و خودرو.بعنوان تجارت و افزایش درآمد غیر مولد شدیدا پرهیز کنند
4- مردم کالای ساخت داخل را مصرف کنند .و تجار از واردات کالای مشابه تولید داخل پرهیز کنند
5- مردم اوراق و سهام بورسی که مربوط به تولید است را خریداری کنند
6-مردم سپرده های بانکی خود را در بانکهایی که در تولید : مسکن . محصولات کشاورزی .صنعت سرمایه گذاری
میکنند بگذارند .
همین نقدینگیای که در اختیار مردم است، همین که بعضیها صرف میکنند نقدینگیهای خودشان را در راه سکّه، در راه زمین، در راه مسکن، در راه ارز و مشکلات درست میکنند برای کشور ــ علاوه بر اینکه سودی نمیرسانند، مشکل هم ایجاد میکنند ــ همین نقدینگی اگر صرف سرمایهگذاری بشود برای تولید، کشور پیشرفت خواهد کرد. سرمایههای کوچک تا سرمایههای بزرگ؛ از یک مرغداری کوچکِ محدود شما بگیرید تا یک کارخانهی عظیم؛ همهی اینها سرمایهگذاری است؛ هر کس میتواند، پولی دارد، امکانی دارد برای اینکه یک تولیدی، ولو کوچک، به وجود بیاورد، این کار را بکند ــ آن کسانی که همّتی کردند و اقدام کردند، سودش را هم خودشان بردند، هم کشور و مردم سود بردند ــ تا کسانی که کارسازان و کارفرمایان و اشتغالآفرینان بزرگ هستند که میتوانند چند هزار نفر را به کار وادار کنند با تولید؛ همهی اینها [وظیفه دارند]..(مقام معظم رهبری )
ج)- وظیفه دولت
1- وظیفهی دولت این است که زمینه را برای این کاربا تشکیل کارگروه و هیئتی شبانه روزی ومتخصص آماده کند. تاروشها ی
کنترل و هدایت نقدینگی مردم بسوی تولید را پیدا کرده و به مردم اعلام کنند
2-دولت میتواند فرایند سرمایهگذاری را کوتاه کنند. تاسرمایهگذار دو سال، سه سال معطّل گرفتن یک مجوّزی نشود باید
واسطهها را کم کنند و بتوانند سرعتِ عمل به این کار بدهند.مشکلات مالیاتی و تسهیلات بانکی برای سرمایه گذار را حل کند
3-دولت فرصتهای سرمایه گذاری را به مردم معرفی کند چون یکی از لوازم سرمایهگذاری شناخت و اطلاع ازفرصتها ی
سرمایه گذاریست. باید دولت بسرمایه گذاران را راهنمایی کند. دستگاههای دولتی مختلف، در حوزهی کاری خودشان
بایدفرصتهای سرمایه گذاری تولیدی را معرّفی کنند، به مردم بگویند، از تلویزیون استفاده بشود، شرح داده بشود،
مردم راهنمایی بشوند که اینجوری میتوانید سرمایهگذاری کنید؛ مثلاً فرض کنید [سرمایهگذاری در] شرکتهای
دانشبنیان یکی از کارهایی است که در این زمینه میتواند انجام بگیرد.
4-دولت باید جلو ایجاد بازارهای موازی تولید را بگیرد .و خود بوجود آورنده آن مثل طلا و ارز نباشد
5-دولت باید با آزاد کردن اطلاعات سرمایه گذاری جلو ویژه خواری های افراد سود جورا بگیرد تا امکانات عادلانه بین سرمایه
سرمایه گذاران توزیح شود
6- دولت باید برای جذب مشارکت مردم در پروژه های نیمه تمام که بالغ بر 60000 هزار میلیارد سرمایه میخواهد.مشوقهایی
و تخفیفاتی قائل شود و سرمایه گذاری مردم در تولید انرژی خورشیدی – آب شیرین کن ونیروگاههای کوچک برق را تسهیل
کند
7- دولت باید جلو تورم بالا و کاهش ارزش پول ملی رابگیرد زیرا این وضعیت، سرمایهگذاران خارجی را از تعامل با
کسبوکارهای ایرانی باز میدارد و باعث میشود که سرمایهگذاران داخلی نیز با مشکلات متعددی روبرو شده وبدنبال
حفظ ارزش سرمایه خود باشند
د)- وظیفه دستگاههای نظارتی
البتّه مردم و کسانی که توانایی دارند، اگر بخواهند سرمایهگذاری کنند، احتیاج دارند به اینکه سرمایهشان امنیّت داشته باشد؛ این حرف من خطاب به نیروهای نظارتیِ مسئول در دستگاههای مختلف است، چه در دولت، چه در قوّهی قضائیّه، چه در مجلس؛ امنیّت سرمایهگذاری. کسانی که میخواهند سرمایهگذاری کنند، (باید تضمین شود.) اگر احساس امنیّت نباشد، کار پیش نمیرود، [سرمایهگذاری را] انجام نمیدهند. ما گاهی میبینیم در بعضی از جاها دستگاههای نظارتی کأنّه بکلّی نیستند، غایبند، [لذا] کارهای خلافی انجام میگیرد؛ این غلط است. امّا یک جاهایی هم دستگاههای نظارتی سختگیریهای بیجا میکنند، این هم غلط است؛ یکی این است. یکی مسئلهی ثبات قوانین و مقرّرات است؛ هر روز مقرّرات، بخشنامهها و آئیننامهها عوض نشود؛ تا سرمایهگذار خاطرجمع باشد که میتواند اطمینان کند و سرمایهگذاری کند. امام خامنه ای 1/1/1404 |